Ο σύλλογος προστασίας για τη θαλάσσια χελώνα, "Αρχέλων", μας άνοιξε τις πόρτες του και μας αποκάλυψε έναν κόσμο που δεν γνωρίζαμε.
Η Αγέλη του Συστήματός μας, μικροί και μεγάλοι, είχαμε την ευκαιρία να δούμε από κοντά τις θαλάσσιες χελώνες "Καρέτα-Καρέτα", οι οποίες είναι γνωστό ότι τρέφουν ιδιαίτερη συμπάθεια για τις ελληνικές ακτές, προσφιλής τόπος για την απόθεση των αυγών τους, μέχρι αυτά να εκκολαφθούν.
Από τη στιγμή της εκκόλαψης αρχίζει ο αγώνας για την επιβίωση... από τα 150 μικρά περίπου που γεννιούνται, ένα μικρό ποσοστό καταφέρνει να επιβιώσει. Και αν αφενός η Φύση δεν εξασφαλίζει στις χελώνες ένα ευνοϊκό περιβάλλον για την επιβίωσή τους, αφετέρου ο άνθρωπος δυσχεραίνει τον επιδιωκόμενο στόχο, συχνά μάλιστα συμβάλλοντας στη μείωση του αριθμού τους. Ταχύπλοα σκάφη, ομπρέλες στις ακτές, δίχτυα, είναι μόνο μερικοί παράγοντες που καθιστούν σπουδαίο το έργο του "Αρχέλων".
Η φροντίδα στις τραυματισμένες χελώνες παρέχεται από εθελοντές ειδικά εκπαιδευμένους, οι οποίοι καταβάλλουν προσπάθειες για να επουλώσουν τα τραύματα και παρακολουθούν στενά την εξέλιξη κάθε "ασθενούς" από τη στιγμή της εισαγωγής του μέχρι και την επιστροφή του στο φυσικό του περιβάλλον, όταν αυτό είναι εφικτό και εάν το τραύμα δεν αποβεί μοιραίο.
Δυστυχώς, όπως μας ενημέρωσε και η Βερόνικα, μία νεαρή Σουηδή εθελόντρια (νοσοκόμα στο επάγγελμα και μέχρι πρόσφατα, δίχως καμία γνώση για τις χελώνες), οι περισσότερες χελώνες φτάνουν στο κέντρο με χτυπήματα στο κεφάλι, τα οποία μπορούν να προκαλέσουν πολλά προβλήματα, όπως δυσκολία στη διατήρηση της ισορροπίας στο νερό και απώλεια της δυνατότητας για κατάδυση.
Σε κάθε περίπτωση, ο κίνδυνος για το μέλλον της θαλάσσιας χελώνας υπάρχει... και αυτός μπορεί να προέρχεται από την ίδια τη Φύση, ακόμα και από τον άνθρωπο. Τουλάχιστον, όσον αφορά την ανθρώπινη συμπεριφορά, η οποία κάπου κάπου μπορεί να οφείλεται και στην άγνοια, θα μπορούσαμε να λάβουμε τα μέτρα μας για την περιστολή ατυχών συμβάντων.
Την επόμενη φορά που θα προσπαθήσουμε να βυθίσουμε το κοντάρι της ομπρέλας μας στην παραλία, ας μας περάσει από το μυαλό ότι κάποιος ενδέχεται να κατοικεί εκεί μέσα....
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Σύλλογο "Αρχέλων" που μας υποδέχτηκε και στη Σουηδή εθελόντρια Βερόνικα για την κατατοπιστική ενημέρωση. Συγχαρητήρια, διότι από τον τρόπο που μας μίλησε γι' αυτό που κάνει, αντιληφθήκαμε την αφοσίωσή της και την αγάπη της προς αυτό το σπάνιο είδος. Αν κάποιος ταξιδεύει από τόσο μακριά για να προσφέρει εθελοντικά, τότε είναι και ένα φωτεινό παράδειγμα για εμάς που βρισκόμαστε δίπλα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου