Βράχο βράχο τον καημό μου..!

Ο τίτλος της ανάρτησης μας ταξιδεύει πίσω στον χρόνο και μας θυμίζει ένα παλιό λαϊκό τραγούδι...

Την περασμένη Κυριακή, ίσως αυτό το ρεφραίν να φαινόταν τόσο επίκαιρο, και αυτό είναι κάτι που δεν θα περίμενα να πω και ακόμα περισσότερο να γράψω ποτέ!

Οι βαθμοφόροι του Συστήματός μας δοκίμασαν κάτι πρωτόγνωρο -τουλάχιστον για την πλειονότητα-! Όλοι μαζί βρεθήκαμε στο "Φαράγγι των Μύλων" στο Αλεποχώρι Αττικής και δοκιμάσαμε τις αντοχές μας στη διάσχιση  φαραγγιού. 

Η εμπειρία ήταν μοναδική! Για την ευκαιρία αυτή, οφείλουμε ευχαριστίες στην Αρχηγό της Κοινότητάς μας και εκπαιδευμένη "canyoner", Ναταλία Ευφραιμίδη, καθώς και στα μέλη του"ΠΟΑ"* (Πεζοπορικός Όμιλος Αθηνών) που μας συνόδευσαν και φρόντισαν με τον καλύτερο τρόπο για την ασφάλειά μας.

Όσο για την επικινδυνότητα του εγχειρήματος, αρκεί να εμπιστευτεί κανείς τους κατάλληλους ανθρώπους και το υλικό! Έτσι λένε οι εκπαιδευμένοι και εμείς οι αμύητοι, μετά από μία δοκιμή!

Αν το σκέφτεστε, μία φορά αρκεί για να σας πείσει! 

Και μην βιαστείτε να αξιολογήσετε τη δράση... αφήστε να περάσουν μια-δυο μέρες, να καταλαγιάσει μέσα σας το βίωμα, και έπειτα θα αποφανθείτε με βεβαιότητα πια, αν θα το αποτολμούσατε ξανά ή όχι! 

Είμαι βέβαιος ότι η πλειονότητα θα το ξαναδοκίμαζε! Και το λέω εγώ, που δεν υπήρξα και από τους πιο γενναίους!

*Εδώ να μας επιτραπεί να αναφερθούμε ονομαστικά στους ανθρώπους που μας συντρόφευαν καθ'όλη τη διάσχιση, μιας και αυτή η ολιγόωρη επαφή μας έφερε αρκετά κοντά, τόσο που τους θεωρούμε πια "δικούς μας ανθρώπους", φίλους μας. Και πως να μην συμβαίνει αυτό, με ανθρώπους που διασφαλίζουν την αρτιμέλειά μας και φροντίζουν για τη ζωή μας. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους: Βασίλη, Βίκυ, Θάνο, Κώστα Μ. , Κατερίνα, Σάντυ, Κώστα Π., Kώστα Κ., Μιχάλη, Γιάννη και Αντριάν.

Παιδιά, σας ευχαριστούμε για όλα. Τί άλλο να πούμε;

Καλή αντάμωση σε άλλες περιπέτειες! 

Για τη διάσχιση φαραγγιών στην Ελλάδα, βλέπετε και, "Canyoning in Greece".